Not logged in | Log in
КМЗ #ТУ7А-3350
Details
| Name | КМЗ | |
| VIN | 3350 | |
| Built | 2008 | |
| Scrapped | ||
| Owners | ||
| 2008 | БЧ Беларусь | |
| Vehicle Numbers | ||
| Year Of Get | Year Of Remove | Vehicle Number |
| 2008 | ТУ7А-3350 / БЧ | |
Photos
12 july 2018 - Мінск, Мінская дзіцячая чыгунка ім. К. С. Заслонава. Zdjęcie pociągu w ruchu okupione zostało sprintem w nowe nienajlepsze miejsce (ale ostatnie do jakiego udało się dotrzeć przed przejazdem pociągu). Wszystko za sprawą widocznych na zdjęciu zachodnioeuropejskich miłośników kolei, którzy w momencie wyruszenia pociągu ze stacji rozbiegli się wzdłuż torów, zasłaniając mi i drugiemu fotografowi z Białorusi pociąg.
Lokomotywy ТУ7 (Тепловоз Узкоколейный, тип 7) to wyroby produkowane w fabryce: Камбарский машиностроительный завод w mieście Камбарка w Rosji. Lokomotywa TU7 powstała w celu wypełnienia luki między lokomotywą spalinową TU2, która z powodu dużego nacisku na oś (8 ton) nie mogła być wykorzystywana na wszystkich szlakach wąskotorowych, a słabszą przemysłową lokomotywą TU4. Jej poprzednikiem była lokomotywa TU5 produkowana od 1967 r., jednakże cierpiała ona na problemy z zawodnością przekładni hydraulicznej. W 1972 r. opracowano lokomotywę TU7, wykorzystującą taki sam silnik, jak TU5, lecz z lepszą dwustopniową przekładnią hydrauliczną, używaną już w innych typach lokomotyw szerokotorowych.
Od 1986 r. produkowany był zmodernizowany wariant TU7A, bez zasadniczych zmian w konstrukcji i głównych podzespołach. Produkcję lokomotywy zakończono w 1994 r.
Od 2004 r. wznowiono jednak na małą skalę produkcję TU7A na potrzeby kolei dziecięcych. W 2008 opracowano w tym celu nową, ekonomiczniejszą wersję lokomotywy, ze słabszym 8-cylindrowym silnikiem o mocy 240 KM i samochodową przekładnią hydromechaniczną (oznaczenie lokomotywy nie zmieniło się). Rozwija ona prędkość 30 km/h.
Gdyby ktoś chciał stworzyć metryczkę to m.in. w rosyjskojęzycznej Wikipedii są dane pojazdu.
Author: mario
Lokomotywy ТУ7 (Тепловоз Узкоколейный, тип 7) to wyroby produkowane w fabryce: Камбарский машиностроительный завод w mieście Камбарка w Rosji. Lokomotywa TU7 powstała w celu wypełnienia luki między lokomotywą spalinową TU2, która z powodu dużego nacisku na oś (8 ton) nie mogła być wykorzystywana na wszystkich szlakach wąskotorowych, a słabszą przemysłową lokomotywą TU4. Jej poprzednikiem była lokomotywa TU5 produkowana od 1967 r., jednakże cierpiała ona na problemy z zawodnością przekładni hydraulicznej. W 1972 r. opracowano lokomotywę TU7, wykorzystującą taki sam silnik, jak TU5, lecz z lepszą dwustopniową przekładnią hydrauliczną, używaną już w innych typach lokomotyw szerokotorowych.
Od 1986 r. produkowany był zmodernizowany wariant TU7A, bez zasadniczych zmian w konstrukcji i głównych podzespołach. Produkcję lokomotywy zakończono w 1994 r.
Od 2004 r. wznowiono jednak na małą skalę produkcję TU7A na potrzeby kolei dziecięcych. W 2008 opracowano w tym celu nową, ekonomiczniejszą wersję lokomotywy, ze słabszym 8-cylindrowym silnikiem o mocy 240 KM i samochodową przekładnią hydromechaniczną (oznaczenie lokomotywy nie zmieniło się). Rozwija ona prędkość 30 km/h.
Gdyby ktoś chciał stworzyć metryczkę to m.in. w rosyjskojęzycznej Wikipedii są dane pojazdu.
Author: mario
12 july 2018 - Мінск, Мінская дзіцячая чыгунка ім. К. С. Заслонава. Stacja Заслонова.
Mińska Kolej Dziecięca została uruchomiona w lipcu 1955 r. Od 1966 r. eksploatowano 6 pasażerskich wagonów wyprodukowanych przez Pafawag. W 1994 r. zostały doszczętnie zniszczone przez wandali i zastąpione przez nowsze pojazdy.
Na trasie linii znajdują się trzy stacje: „Заслоново” (na cześć legendarnego białoruskiego partyzanta kolejowego, bohatera Związku Radzieckiego Константина Сергеевича Заслонова (poprzednia nazwa głównej stacji to „Park Kultury”)), „Пионерская” (техническая) - mijanka i „Сосновый Бор”. Linia na krańcach posiada dwie pętle, umożliwiające zmianę kierunku jazdy w systemie tramwajowym, bez oblotu składu. Długość trasy wynosi 3790 m, a rozstaw szyn kolei 750 mm.
Author: mario
Mińska Kolej Dziecięca została uruchomiona w lipcu 1955 r. Od 1966 r. eksploatowano 6 pasażerskich wagonów wyprodukowanych przez Pafawag. W 1994 r. zostały doszczętnie zniszczone przez wandali i zastąpione przez nowsze pojazdy.
Na trasie linii znajdują się trzy stacje: „Заслоново” (na cześć legendarnego białoruskiego partyzanta kolejowego, bohatera Związku Radzieckiego Константина Сергеевича Заслонова (poprzednia nazwa głównej stacji to „Park Kultury”)), „Пионерская” (техническая) - mijanka i „Сосновый Бор”. Linia na krańcach posiada dwie pętle, umożliwiające zmianę kierunku jazdy w systemie tramwajowym, bez oblotu składu. Długość trasy wynosi 3790 m, a rozstaw szyn kolei 750 mm.
Author: mario
Comments: 4