Komentarze

• Muniek (2016-01-21 23:27:29.980885)

  Ja pitole... Wtedy mnie jeszcze na świecie nie było.

   
• czechofil (*.10.24.247.ipv4.supernova.orange.pl) (2016-01-22 00:10:23)

  Ja natomiast wtedy jeszcze żyłem. A teraz już tylko straszę.

   
• Fryc (2016-01-22 00:14:27.158245)

  Mnie wtedy nawet w planach nie było

   
• piotram (*.free.aero2.net.pl) (2016-01-22 18:20:57)

  A ja juz wtedy jarałem się wszystkim co duże i ma koła, ale kto by wpadł wtedy na focenie pojazdów. Aparat służył do wycieczek i spotkań ciociowujkowych

   
• Lukasy (2016-01-22 20:38:19.556487)

  U mnie było podobnie. "Mamo, mogę zrobić zdjęcie pociągu?" - taki chuj i tym sposobem z albumu wysypuje się siekierset zdjęć, za przeproszeniem, rodzinnych :p

   
• Marcin Łańko (2016-01-22 20:51:00.113987)

  Filmy były dość drogie i nie zawsze łatwo dostępne. Na początku lat 90-tych spory wysyp na bazarze jakichś radzieckich był za grosze, to zacząłem masowo focić. Kolorowe i slajdy ORWO, to już nieco droższe. Na początku zachodnie klisze były kilkakrotnie droższe od chłamu z RWPG, a taki normalny wybór Kodaków, Fuji, Konic etc. to gdzieś tak ok. 1993-94. Poza tym musiałeś mieć zaprzyjaźniony zakład, żeby ci przy obróbce nic nie popierniczyli.

   
• Stefan (37.139.19.*) (2016-01-24 00:51:05)

  @Lukasy: To u mnie było dokładnie na odwrót. Jak miałem jakieś filmy, to wszystkie wypstrykiwałem na pociągach. A trzeba przypomnieć, że wtedy bardzo trudno było dostać filmy i były drogie. A teraz... nawet zdjęć rodzonej matki nie mam :(

   

Wyślij twój komentarz	Funkcje użytkownika
Twój podpis: Twoja wiadomość: Wysyłając ten formularz akceptujesz regulamin tej strony	Udostępnij znajomym: