Not logged in | Log in
Search Photos
Vagónka M 152.0 #814 063-3
1 august 2022 - Otrokovice. Składak za chwilę wyruszy w krótką podróż do stacji Zlín střed, do której dotrze za 17 minut.
Points: 5.00,
Vagónka M 152.0 #814 091-5
1 august 2022 - Otrokovice. Przed budynkiem wybudowanym w 1899 r. stoi dwuwagonowy motoraczek do stacji Vizovice, do której dotrze za niecałą godzinę.
Comments: 6, Points: 5.00,
ČKD T 466.2 #742 346-0
23 october 2019 - Zlín-Louky : 742 346-0 z 23 wagonowym a 615 metrow dlugim pociagiem towarowym Pn 61032 w relacji Lípa nad Dřevnicí - Česká Třebová
Comments: 7, Points: 8.00,
ČKD T 478.4 #754 044-6
19 july 2009 - Zlín střed. Tytułowy nurek przyprowadził do stacji końcowej pociąg ekspresowy z Prahy hl.n. Kto by pomyślał, że widoczna stacja pełni rolę dworca głównego w jednym z miast wojewódzkich, a rzeczony ekspres jest jedynym bezpośrednim pociągiem dalekobieżnym, jaki do tegoż miasta wówczas docierał (w obecnym rozkładzie kursuje dodatkowo jedna para przyspieszonych pociągów do Ołomuńca). Na bocznym torze na odjazd oczekuje pociąg osobowy relacji Vizovice - Otrokovice.
Comments: 6, Points: 21.00,
Fablok Wls150 #Lyd1-228
7 august 2011 - "Lidka" wraz z 3 wagonami typu Bxhpi, odstawiona jako pomnik niedaleko stacji w Miliczu. Zdjęcie typowo dokumentacyjne , złączone w całość z 2 fot ( stąd też niestandardowy format ) .
Comments: 2, Points: 12.00,
Ruda Milicka - przejazd
26 august 2011 - Ruda Milicka, km linii 76,210 (równo 3,817 km za stacją Milicz Wąsk. w kierunku Sulmierzyc; jakoś dziwnie niezmiernie trudno tu trafić, można kluczyć nawet pół godziny; tym bardziej, że część nawigacji nie uznaje Rudy Milickiej za samodzielną jednostkę administracyjną...). Jeden z przejazdów kolejowych, jakich na Wrocławskiej KD nie brakowało - z tym, że akurat ten pozostał widoczny przez dość długi czas po likwidacji kolejki, będąc jednym z tych niewielu zachowanych w całości, cennych fragmentów oryginalnego toru. Stało się to jakby trochę na przekór, gdyż przejazd ten za czasów kursowania tu zielonych wagoników był w stanie po prostu beznadziejnym - zapadnięte styki na skrzyżowaniu, miejscowy brak wypełnienia międzyszynia... Po destrukcji kolei nawierzchnię nieco poprawiono asfaltem, jednak szyny były wciąż jeszcze przez wiele lat widoczne... Aż do teraz - teraz już tylko widać jedną jedyną szynę, która została na środku skrzyżowania ucięta (nie wchodzi pod asfalt). Jak daleko sięga z drugiej strony, nie wiem, za dużo wszędobylskich roślin. Z drugiej strony przejazdu szyn brak, są jednak drewniane podkłady - nie wyjęto ich, zatopiono je w nowej nawierzchni; część z nich jest jednak fragmentarycznie odkryta. Na zdjęciu droga na prawo odchodzi w kierunku wsi Grabownica (próbowałem tam znaleźć drewnianą kolejkową poczekalnię, której nie zniszczono w 1991; jednak chyba już się ona rozpadła) - linia kolejowa biegła obok wciąż istniejącą, nietkniętą groblą. Kilkaset metrów za fotografem znajduje się jaz (rzeka Prądnia), obok którego był mostek kolei wrocławskiej - pozostały po nim ceglane przyczółki i ceglany filar nurtowy (wszystko wspólne z konstrukcją jazu). Sam przystanek Ruda Milicka znajdował się 50 m za tym mostkiem - dawniej była tam tylko i wyłącznie przymocowana do drewnianego słupa telefonicznego tablica z nazwą punktu taryfowego, nic więcej. Obecnie zaś - krzaki... Mała ciekawostka - pierwszy wariant odbudowy Wrocławskiej KD przewiduje odtworzenie torowiska m. in. właśnie w Rudzie Milickiej - docelowo miałby być to odcinek Sułów Milicki - Gądkowice (projekt ten na razie wciąż nie jest bliski realizacji - zamiast niego powstała milicka ścieżka rowerowa i pomniki - jednak pomysł nie zniknął). Jeśliby w przyszłości się to udało, WrKD odrodziłaby się już jako Milicka Kolej Wąskotorowa (to już któraś nazwa tej kolei - najpierw Wrocławsko-Trzebnicko-Prusicka + Żmigrodzko-Milicka, potem Wrocławska, potem nieformalnie Trzebnicka, teraz zaś Milicka). Do udokumentowania pozostały jeszcze inne dawne mniejsze stacje i przystanki Wrocławskiej KD - zamierzam w przyszłości je odwiedzić. A jak WrKD "się wyczerpie", to będę miał chrapkę na kolej krotoszyńską (pleszewską; np. Dobrzyca...) i witaszycką (jarocińską; np. most w Robakowie) (równolegle do WrKD badam kolej wilanowską)... Bo bez tego, co było, nie ma tego, co jest ;)
Comments: 4, Points: 6.00,
Sulmierzyce - stacyjna agonia
26 august 2011 - Początek (lub koniec) Wrocławskiej Kolei Dojazdowej, czyli stacja Sulmierzyce. Stan obecny, który już raczej długo się nie utrzyma... Zdjęcie dodaję właśnie ze względu na to (stacji tej lada chwila nie będzie już w ogóle) - proszę o wybaczenie za mały pożar na niebie. Nawierzchnia torowa naturalnie odeszła w niebyt. Od zachodu (od ul. Wrocławskiej) równię stacyjną zajął budynek, w którym siedzibę znalazło kilka lokalnych firm. Dalej - pustka, czyli "oryginalne" starotorze - niestety ogrodzone płotem z drucianej siaty, jedyna brama zaś jest zaklajstrowana plątaniną drutu, wejść się raczej nie da. Stacja od strony wschodniej - czyli ul. Uciechowskiej - jest obecnie zabudowywana przez podłużny budynek o charakterze przeznaczenia podobnym do tego, jaki posiada dom, który zajął zachodnią część stacji. Jedyne oryginalne, "kolejkowe" elementy, jakie jeszcze (niemal cudem) uchowały się na czele stacji, to widoczne na zdjęciu fragmenty betonowego płotu. Ich lokalizacja na starych zdjęciach i mapach nie była łatwa - pomocne okazały się drzewa. Na zdjęciach z lat 80. drzewa te są znacznie chudsze, jednak ich kształt pozostał mniej więcej stały przez następne 30 lat - stąd mogę z całą pewnością stwierdzić, że przed zachowanym fragmentem płotu, dokładnie w miejscu obecnego błota i gruzowiska stała dawniej sulmierzycka motowozownia + noclegownia... Mój egzemplarz Railmapa posiada dane z 16 grudnia 2007 roku - wtedy, jak informuje Roman Pytel w przypisie do danych stacji Sulmierzyce, motowozownia z noclegownią jeszcze istniały (motowozownia z kanałem naprawczym wciąż wyposażonym w tor). Poza tym na stacji wciąż były dwie lampy i peron - jest to swoisty ewenement, gdyż na innych większych stacjach WrKD (nie licząc już tych małych stacyjek i przystanków) wszelkie perony i tego typu wyposażenia rozebrano/zburzono. Jak widać, teraz już po motowozowni i innym wyposażeniu stacji pozostała jedynie garstka gruzów - z dawnej noclegowni ocalał gdzieś natomiast piec kaflowy, który ktoś wymontował i zabrał ze zdewastowanego już budynku (wg notki pana Pytla). Wejście na dawny peron od strony ul. Uciechowskiej już nie istnieje - po dumnie stojącej "bramie" z wielką nazwą stacji nie pozostał już żaden ślad. Stopień zachowania stacji Sulmierzyce (nie licząc podkładów przed ul. Wrocławską) rozczarowuje - dawniej kolejka była tu "jeszcze jednym węzłem, łączącym nas [Sulmierzyczan] z Macierzą", okoliczni mieszkańcy sami pozyskali żwir, by po II Wojnie Światowej prędko odbudować tor i móc jeździć do Wrocławia nawet na tydzień, by zarabiać na życie... Teraz cały ten kawał historii jakby obrócił się w gruz, podobnie, jak ta nieszczęsna motowozownia - nawet w Prusicach przy dawnym dworcu znajduje się tablica "Tu była taka i taka kolej...", Żmigród Miasto Wąsk. udało się zagospodarować, nie niszcząc WMD i innych budynków stacji, dwie milickie stacje reprezentują piękne pomniki, Wrocław - dworzec na pl. Staszica i WMD za Odrą, Trzebnica to również wciąż istniejące WMD... Tu natomiast nic. Nie twierdzę, że mieszkańcy zapomnieli o kolejce - oni z pewnością o niej pamiętają i darzą ją wielkim sentymentem, co jest niekwestionowalne, jednak moim zdaniem całkowite wymazanie z terenu miasta stacji, przy której przez wiele lat tyle się działo, jest po prostu marnotrawstwem tego dziedzictwa. Chociaż kto wie, może po zakończeniu budowy tego lokalnego centrum biurowo-handlowo-usługowego i rearanżacji terenu coś się pod tym względem jednak zmieni...
Comments: 2, Points: 8.00,
Sulmierzyce - wjazd na stację
26 august 2011 - "Jak mogę pozwolić ci odejść bez śladu...", śpiewał kiedyś Phil Collins. Nawet w Sulmierzycach Wrocławska KD wciąż daje o sobie znać - mimo, że jej byt w tym mieście jest już właściwie w większości policzony... Kolejka dochodziła do stacji Sulmierzyce właściwie przez pola - po likwidacji linii obok starotorza niedaleko ul. Wrocławskiej wyrosło trochę domów i m. in. szkółka roślinna (czy tam ogródki działkowe). Samo miejsce, gdzie położony był tor, wciąż istnieje - postawiono na nim co prawda jakieś szałasiki czy inne tego typu gospodarcze obiekty, jednak w sumie nie jest to znacząca ingerencja. Na zdjęciu starotorze to ta zielona przestrzeń. Służby likwidacyjne jakoś mało dokładnie przeprowadziły rozbiórkę tego "koniuszka" sieci WrKD - na pierwszym planie zdjęcia wydobyty z ziemi z osi toru przez okolicznych mieszkańców betonowy podkład P70, służący teraz za murek oporowy zabezpieczający przed wjazdem do rowu. Kawałek dalej, na widocznym zielonym poletku, pod cienką warstwą ziemi i trawy wciąż istnieje kilka ułożonych zgodnie ze swoim przeznaczeniem podkładów (!!) - również P70. W tej części starotorza można również znaleźć, podobnie, jak na stacji Trzebnica Gaj, podłużne rowki po podkładach wyjętych z gruntu. W miejscu, gdzie tor przekraczał drogę (ul. Wrocławską), znajduje się naturalnie podłużna, asfaltowa wylewka (już niestety nie łata). Stacja Sulmierzyce zaczynała się w miejscu widocznej białej bramy - brama ta prowadzi obecnie do siedziby kilku firm, m. in. firmy MAZUREK, J&P oraz TransNet. Po prawej stronie bramy widać uliczkę - to droga gruntowa, która biegła wzdłuż stacji Sulmierzyce. I wątpię, by była to ul. Leona Piątka (a tak wskazuje monografia kolei) - chyba, że numerację budynków przy tym dukcie podpięto pod właśnie tę ulicę, położoną równoleżnikowo kawałek dalej na południe od stacji kolejki (tabliczek z nazwą na jakichkolwiek budynkach przy gruntówce w każdym razie brak). Po prawej stronie drogi ziemnej widać odlewany, "ozdobny" betonowy płot. Wzdłuż niego powbijano na sztorc w grunt następne siedem podkładów P70. Żaden z nich niestety nie posiada zachowanych śrub - jedynie drewniane gniazda z dziurami po nich (aktualnie bytują tam skorki). Program Railmap wskazuje, że gdzieś przy stacji Sulmierzyce (lub na jej terenie) znajdował się "jedyny, niezaasfaltowany element torowiska z rozjazdem" - prawdopodobnie mogło tu chodzić o pierwszy rozjazd stacyjny zaraz za skrzożowaniem z ul. Wrocławską - tego jednak w terenie już sprawdzić nie sposób, początkową (zachodnią) część ostatniej stacji WrKD pochłonął już nowy budynek...
Comments: 5, Points: 6.00,
Milicz - wiadukt nad ul. Kolejową
16 august 2011 - Milicz, ul. Kolejowa, wiadukt kolei normalnotorowej (granica administracyjna ze wsią Sławoszowice). Patrząc na stan sklepienia tego wiaduktu (ślady szurania) można wysnuć wniosek, że takie scenki to tu wcale nie rzadkość - ukraiński tir próbował przecisnąć się na drugą stronę, i utknął. Do pomocy przyszedł, wysiadłszy ze swego samochodu podczas oczekiwania na wolną drogę z przeciwnego kierunku, inny pan kierowca - po kilku chwilach udało się zgrabnie wydobyć ciężarówkę z ceglanego uścisku. Następnie tir bardziej rozważnie wpasował się w przestrzeń pod wiaduktem, i pojechał dalej. W snopach świateł zaklinowanego pojazdu dumnie połyskuje, można rzec, "perła" pod względem zachowanych fragmentów torowisk wrocławskiej kolejki - szeroko już znany podwiaduktowy tor, którym zielone wagoniki podążały dalej w stronę stawów milickich i Sulmierzyc. Tor ten dawniej był w lepszym stanie - można by na nim nawet odbywać jazdy drezynowe, jednak kilka lat temu zalano go trochę asfaltem, przez co stał się nieprzejezdny dla pojazdów szynowych (no, chyba, żeby mu odkuć rowki i kilka drobnych "nalep", widocznych zresztą na zdjęciu) - nadal jednak jest doskonale widoczny. Za fotografem szyny urywają się, by za moment przejść w ścieżkę rowerową, wijącą się dalej starotorzem aż do stacji Milicz Wąsk. Za wiaduktem zaś tor odbijał w prawo, przechodząc między domami i wchodząc w podmilickie pola. Między domami starotorze wciąż istnieje, pola jednak ślady po kolejce pochłonęły. Dawniej odcinek toru za wiaduktem był dłuższy, był tam zachowany spory łuk - obecnie łuk ten niestety wycięto. Co ciekawe, również za wiaduktem, po lewej stronie drogi, znajduje się coś, co wygląda na stalowy początek "nogi" uciętego semafora lub sygnalizatora. Umiejscowienie czegoś takiego w tym newralgicznym miejscu było(by) jak najbardziej wskazane - tym bardziej, że za czasów zielonych wagoników kierpoć musiał nawet wysiąść z pociągu i osłaniać wagon w trakcie przejazdu przez ten odcinek... Nawierzchnia, w której znajduje się ten najdłuższy na WrKD zachowany fragment oryginalnego toru, jest póki co w raczej dobrym stanie - wydaje się, że torowisku temu, przynajmniej przez najbliższe lata, nic nie powinno zagrozić...
Comments: 3, Points: 9.00,
Fablok Wls150 #Lyd1-228
16 august 2011 - Panorama stacji Milicz Wąskotorowy (ul. Przemysłowa). Lidka, mimo, że "na PKP" całkiem od niedawna, ładnie prezentuje się z ex-ełkowskimi FAUR-ami (można je, jak to FAUR-y, dzięki ich fabrycznej "przypadłości" fajnie rozbujać. xD.). Tych ostatnich na kolei wrocławskiej nigdy nie eksploatowano (nie licząc jakieś jednej zagubionej sztuki, przybyłej w 1989 r. z WMD Śmigiel i odtransportowanej w 1994 r. do WMD Przeworsk), no ale lepiej jest widzieć tu te wagony, aniżeli żadne, poza tym dzięki takiemu pomnikowaniu zostały one porządnie odświeżone. Zostaną tu (podobnie, jak inne pomniki na trasie WrKD) co najmniej kilka lat. Torowisko ekspozycyjne ("przykręcane") zbudowano mniej więcej w osi dawnego toru szlakowego - zaraz za fotografem znajduje się zaasfaltowany, łukowy przejazd przez brukowaną ul. Wojska Polskiego. Obok pociągu wybudowano jakieś dwa kwadratowe fundamenty (na zdjęciu niewidoczne, zbyt wysoka roślinność) - nie wiem, co to, pewnie jakiś kolejny element tworu zwanego skansenem kolejki wąskotorowej. Między pomnikowym składem a ścieżką rowerową znajdowały się jeszcze dwa żeberka. Zaraz przed maską widocznego w głębi samochodu znajduje się cześciowo zaasfaltowany fragment łącznicy do stacji normalnotorowej oraz potworne (choć z tej perspektywy może mało na to wskazuje) chaszczowisko, kryjące część równi stacyjnej, dawne perony i resztki zabudowań... Zaraz za łącznicą do stacji Milicz normalnotorowy znajdował się szeroki, lekko łukowaty, zadbany peron oraz dworzec - po tym drugim pozostał już jedynie (albo aż) niezarośnięty, prostokątny placek betonowego przyziemia wraz ze śladami ceglanych murów. Dworzec poszedł pod młoty wyburzające, gdyż, ze względu na zbyt skąpe wyposażenie, nie dało się go niestety przerobić na zwykły, mały domek jednorodzinny... Kawałek dalej w krzakach można znaleźć walające się szczątki ceglanych murów i kawałki zdruzgotanego betonowego płotu - to ruiny budynków Odcinka Utrzymania Kolei Dojazdowej (tu magazynowano i rozdysponowywano po całej kolejce materiały do jej bieżącej konserwacji, stąd również wyprawiano ostatnie pociągi towarowe - już tylko na potrzeby własne kolei). Na torowisko stacyjne obok tych budynków składały się 3 tory postojowe oraz dwa żeberka - jedno do drezynowego garażu, drugie do małego magazynu. Tutaj, mimo, że to nadal nie jest totalne odludzie, okolica ma zdecydowanie "mniej oczu" niż przy stacji Milicz Zamek - mam nadzieję, że nie odbije się to negatywnie na stanie zgromadzonych tu jednostek taboru.
Comments: 3, Points: 8.00,
Milicz Wąsk. - łącznik do stacji 1435 mm
16 august 2011 - Stacja PKP Milicz Wąsk. Milicz, ul. Przemysłowa. Jedno z trzech "centrów" kolei wrocławskiej (pozostałe dwa to Trzebnica Gaj i Sułów Milicki) posiadało połączenie ze stacją normalnotorową w postaci bocznicy, odgałęziającej się zaraz obok dworca wąskotorowego, przecinającej ul. Przemysłową, przechodzącej przez mały mostek i biegnącej łukowato przez mały wąwozik w kierunku stacji 1435 mm. Widoczne na zdjęciu torowisko, fragment tej bocznicy w ul. Przemysłowej, to już jedyny oryginalny tor Wrocławskiej KD, jaki zachował się na terenie stacji Milicz Wąsk. Szyny są w dobrym stanie - udało się je bez trudu odgrzebać rękami i glanami. Gorzej jest po drugiej stronie ulicy - tam nie bardzo widać, gdzie się kończy asfalt, a gdzie zaczyna ziemia, a jeśli nawet ziemia się już zacznie, to rosną na niej potworne chaszcze. A na ich miejscu był kiedyś taki ładny peron i klomby z kwiatami... W Miliczu tory WrKD po jej likwidacji 14.09.1991 utrzymały się dość długo - jeszcze w 1995 roku można było coś znaleźć (nie licząc pomnikowego parowozu Px49-1792, który potem odtransportowano do Muzeum Rolnictwa w Szreniawie, gdzie stoi do dziś). Sama bocznica do stacji normalnotorowej zaraz za fotografem przechodziła przez niewielki mostek - przyczółki są zachowane do dziś, jest również fragment podkładu i kilka szyn (jednak nie z toru, a z konstrukcji mostka, łączących oba przyczółki) - można po nich bezpiecznie przejść na drugą stronę (raptem jeden krok) i podziwiać gęste zarośla, jakie pochłonęły wykop łącznicy w kierunku stacji 1435 mm. Czy są tam jakieś artefakty nawierzchni torowej, nie wiem - bez maczety/siekiery/topora ani rusz, roślinność jest zbyt gęsta. Po drugiej stronie ul. Przemysłowej, kawałek na prawo, tym razem już raczej w osi dawnego toru szlakowego, ustawiono na "przykręcanym" torze ekspozycyjnym lokomotywkę Lyd1 z trzema wagonami z rumuńskiego FAUR-a, ale o tym w następnym odcinku.
Comments: 2, Points: 9.00,
Milicz Zamek
16 august 2011 - Panorama stacji (albo raczej przystanku) Milicz Zamek (Militsch Schlossvorwerk) - Milicz, ul. Akacjowa. Widok na wschód; w tle skrzyżowanie z ul. Trzebnicką i las komunalny. Tor Wrocławskiej Kolei Dojazdowej biegł w miejscu widocznej (i wbrew pozorom dość uczęszczanej) ścieżki rowerowej - po przekroczeniu ulicy Trzebnickiej ścieżka ta (a więc i tor) podąża przez las, potem wzdłuż ul. Powstańców Wielkopolskich, przez mostek, znowu las i ul. Przemysłową, gdzie za zakrętem w lewo osiąga stację Milicz Wąsk. - centrum administracyjne WrKD w końcowych latach jej eksploatacji (WMD Trzebnica Gaj była centrum obsługi trakcyjnej). Jak widać, tor ekspozycyjny z widocznym tyłem wagonu bagażowego Ftdxh nr 00-00 924 0358 3 jest ułożony kompletnie nie w osi toru - jednak do końca lat 50. Milicz Zamek był mijanką, więc można uznać, że budując ten odcinek żelaznego szlaku w pewnym sensie odbudowano jej fragment. Po prawej stronie do końca eksploatacji tego przystanku kolei wrocławskiej ciągnął się, podobnie, jak teraz, pas ziemi. Dalej po prawej istniała murowana wiata przystankowa - w widocznych chaszczach udało się znaleźć zmurszałe, stare, długo nieruszane fragmenty betonu, być może były to jej kawałki. Składzik MBxd1-168 + 1Aw 1698 + Ftdxh jest widoczny z drogi krajowej nr 15 (ul. Trzebnickiej), jednak częściowo zasłaniają go chaszcze i urządzona minibaza sprzętu budowlanego - to drugie wygląda na tymczasowe, w przyszłości więc pociąg będzie, miejmy nadzieję, lepiej wyeksponowany. Do pełni szczęścia dołożyłbym tylko oświetlenie wagonów w nocy - mogłyby się palić światła w przedziałach pasażerskich oraz reflektory pojazdu prowadzącego (dostęp energii elektrycznej z np. okolic supermarketu obok). Raz, że nietutejsi kierowcy, widząc takie światła z daleka, zwalnialiby, myśląc, że to prawdziwy pociąg im zaraz pod koła wjedzie, a dwa, że ekspozycja zyskałaby jeszcze więcej realizmu - taki kolejny detal sztucznego życia kolei. Budowa ścieżki rowerowej trochę "oddziczyła" milicką część WrKD - właściwie nie ma co szukać artefaktów nawierzchni torowej, jednak obecność w większości zgodnych z realiami historycznymi, pięknie odnowionych jednostek taboru skutecznie to wynagradza. Przy okazji - dzięki za zwiększenie limitu :)
Comments: 2, Points: 9.00,
FWŚ / WMD Krośniewice 1Aw/M #MBxd1-168
16 august 2011 - Wrocławska Kolej Dojazdowa, stacja Milicz Zamek i pomnikowy skład z wagonem MBxd1-168 na czele. Za nim 1Aw 1698 i bagażówka, której numeru nie pamiętam. Skład odpowiada okresowi do lat 80. - później na kolej wrocławską przybyły motorówki MBxd1-201...204, które wyeliminowały z ruchu niemal wszystkie zmotoryzowane produkty WMD Krośniewice (z WMD Trzebnica Gaj ocalały bodajże dwa te wagony). Trzeba przyznać, że wykonano kawał dobrej roboty - data następnej rewizji na #168, 30.11.2015, brzmi dumnie... Motorówce przydałaby się jednak (jeśli znajdą się środki pieniężne i ręce do pracy) gruntowna odnowa pudła. Jak dotąd wszystkie trzy pojazdy stoją nienaruszone - całe szczęście brak jakichkolwiek aktów dewastacji, wszystko jest schludne i zadbane; jedyne co, to kamienie z podsypki, powpychane zapewne przez dzieciory do pieca c.o. MBxd1 oraz... Otwarte do wewnątrz okno w wagonie bagażowym (ale to nie problem). No i chociaż "pośmiertnie" kolej wrocławska doczekała się porządnej nawierzchni kolejowej ;) - ułożone na podkładkach i przyszpilone do podkładów hakami lżejsze niż cięższe szyny ustąpiły miejsca solidnemu torowisku "przykręcanemu". Ułożony tor wbrew pozorom nie znajduje się w osi linii kolejowej - linia biegła w miejscu ścieżki rowerowej.
Comments: 8, Points: 17.00,
Trzebnica Gaj
25 august 2011 - Tak wygląda teraz główna, początkowa stacja kolei wrocławskiej w latach 1967-1991 - Trzebnica Gaj. W tle Sanktuarium Św. Jadwigi. Zdjęcie podobne-porównawcze: http://www.kleinbahn.pl/gr/st/16_9a.jpg Od 1967 roku - czyli od likwidacji odcinka Wrocław Wąsk. - Trzebnica Gaj - tor linii 331/331a (wg SRJP) rozpoczynał się kawałek dalej od sfotografowanego miejsca. Kikut w stronę Wrocławia zaopatrzono w kozioł oporowy (i przy okazji zdemontowano zwrotnicę łączącą tor szlakowy z torem bocznym, który leżał po lewej stronie). Większość stacji Trzebnica Gaj zajmuje teraz szara, żwirowa pustynia (prawie, jak przy WMD Żmigród Miasto Wąsk.), która służy za parking dla ciężarówek. "Kolejowy duch" ujawnia się dopiero tutaj, gdzie w zielonej trawie (na zdjęciu po lewej, zaraz obok piaszczystej dróżki) pojawiają się charakterystyczne, poziome doły po wyjętych podkładach... Podkłady były betonowe i wciąż gdzieś tu są zmagazynowane, muszę to jeszcze wybadać. Dalej w kierunku południowym tor przeflancowywał się jakoś na drugą stronę drogi (trudno to teraz określić, droga jest po remoncie), biegł chwilę przy niej, skręcał w prawo (dawna An Der Klosternauer), wpasowywał się w pas zieleni na ul. Grunwaldzkiej, przechodził elegancką (do dziś istniejącą) groblą przez park i osiągał Trzebnicę Zdrój. Po dawnym WMD Trzebnica Gaj zostały budynki i strasznie zardzewiała, dobrze schwana w gałęziach drzewa tablica "Lokomotywownia KD...". Starotorze w stronę Prusic jest naznaczone "zmumifikowanymi" fragmentami drewnianych podkładów, jak w Żmigrodzie...
Points: 4.00,
Prusice Wąsk. - Bacutil 2
17 june 2011 - Pozostałości drugiej (południowej) bocznicy, odchodzącej ze stacji Prusice Wąsk. do Bacutilu, wyraźnie różnią się od pozostałości bocznicy pierwszej (północnej) - szyny są cięższe i posiadają rowki (są więc młodsze), poza tym zachowane torowisko wychodzi poza bramę zakładu - ucięte jest dopiero przed samym asfaltem ulicy Kaszyckiej. Na terenie Bacutilu tor ten urywa się, jak widać, tuż przy wadze samochodowej - czy była tam kiedyś waga kolejowa, nie wiadomo, być może... Bocznica przestała funkcjonować ok. 50 lat temu. Zakładu strzeże teraz uwieczniony na zdjęciu cerber, jednak jest on wyjątkowo przymilny i chętny do zabawy (w ogóle nie należy się go obawiać).
Comments: 2, Points: 7.00,
Prusice Wąsk. - Bacutil 1
17 june 2011 - Stacja użytkowana wspólnie przez Żmigrodzko-Milicką Kolej Powiatową i Wrocławsko-Trzebnicko-Prusicką Kolej Wąskotorową, czyli Prusice. Układ torowy stacji składał się (w końcowym okresie eksploatacji) z położonej na łuku mijanki, skromnego peronu i żeberka naprzeciwko budynku stacyjnego. W miejscu tego żeberka udało mi się wykopać glanem 2 kg kolejowego złomu - ważącą 1900 g podkładkę i zaraz obok zakopany w ziemi 100-g. hak. W miejscu torów stacyjnych i dawnego peronu nie udało się znaleźć niczego pokolejowego, teren bardzo się zachaszcza. Inne prusickie obiekty, które przestały pełnić swoje funkcje jeszcze za czasów funkcjonowania Wrocławskiej KD, to warsztaty (obecnie dom mieszkalny; w bruku naprzeciwko budynku dworca zachowały się przerwy po torach prowadzących tamże), jednostanowiskowa lokomotywownia (nie istnieje) i dwie bocznice do (położonej przy ulicy Kaszyckiej) fabryki nawozów sztucznych "Bacutil". Na zdjęciu widać tor bocznicy "starszej" (północnej), zbudowanej z lżejszych, bezrowkowych szyn. W głębi zakładu tor lekko skręca w lewo (na północ), po czym urywa się (został odcięty, podobnie, jak na pierwszym planie). Drugi zachowany tor - "młodszy" (południowy) to już szyny ciężkie i rowkowe. Bocznice łączyły się w jeden tor, po czym łukowato włączały w północny tor mijanki stacji Prusice. Czy bocznica "starsza" została wyłączona z eksploatacji wcześniej niż "młodsza"? Być może. Przebieg bocznic został nakreślony ołówkiem na starym planie stacji Prusice, której skan zamieszczono przy opisie tej stacji w monografii kolei wrocławskiej (monografia ta jest doskonałym, choć ciut nieporęcznym przewodnikiem po linii 331/331a).
Points: 8.00,
FabLok Wls150 #Lyd1-221
25 june 2011 - Lyd1-228 (oznaczenie fikcyjne, wcześniej była to Wls150-7223 z Cukrowni Zbiersk) wraz rumuńskimi wagonami stoi na torze na dawnej stacji Milicz Wąskotorowy. Autorem tego zdjęcia jest mój ojciec; zgoda na publikację jest. Zdjęcie to, jak i poprzednie dodałem tylko w celach czysto dokumentalnych. Poproszę także i tu o utworzenie metryczki i przeniesienie.
Comments: 1, Points: 15.00,
FWŚ / WMD Krośniewice 1Aw/M #MBxd1-168
25 june 2011 - MBxd1-168 wraz z wagonami 1Aw i FTdxh stoi na torze w miejscu dawnego przystanku Milicz Zamek. Autorem zdjęcia jest mój ojciec; zgoda na publikację oczywiście jest.
Comments: 9, Points: 11.00,
WMD Żmigród Miasto Wąsk.
17 june 2011 - Przystanek - Żmigród. Po opuszczeniu widmowych peronów stacji Przedkowice widmowy wagonik motorowy podążał lewą stroną drogi, by przez Powidzko, Kanclerzowice (tu przyczółki mostka) i Grądzik dotrzeć od wschodu do Żmigrodu. (proszę o wybaczenie za częściowe podpalenie nieba, ale słońce było w tym dniu nieco zbyt pospieszne). W mieście, niedaleko jego granic administracyjnych, wciąż istnieją łaty na drodze w miejscu, gdzie przebiegał tor. Stacja Żmigród Miasto Wąsk. nosi obecnie adres Sienkiewicza 8 i mieści się zaraz obok linii kolejowej Wrocław-Poznań. Jej wschodnia część to teraz nader estetyczny, dość duży, brukowany parking. Część zachodnia to ciemnoczarna, żwirowa pustynia - patrz dół zdjęcia (trudno więc szukać jakichkolwiek pokolejowych "skarbów" - nawet ubierając się w 16-dziurkowce nie obejdzie się bez łopaty[-tki] i wykrywacza metali). Zachowały się wszystkie budynki stacyjne, jeden z nich prezentuje się na zdjęciu - była lokomotywownia, później sklep, teraz takie oto coś (w każdym razie tego dnia takie oto nieczynne coś). Wyraźnie widać ślady po wrotach; gdyby tylko nie ta paskudna dobudówka... Po bokach na nowo wybito okna (niecałe, ale za to w ich właściwych miejscach). Ciekawe, czy w środku zachowały się ślady kolejowej przeszłości... Po lewej stronie fragment dawnych warsztatów, zamkniętych i przerobionych na "izby" mieszkalne (ale komunistyczne słowo, fuj) jeszcze za czasów, gdy kursowały tu zielone wagoniki; wjazd do nich był z przodu (od wschodu), obecnie nie ma po nim śladu. Aby wjechać do warsztatów, trzeba było przejechać tuż obok budyneczku dworca Żmigród Miasto - budyneczek ten jest zamieszkany i zadbany. Po prawej stronie lokomotywowni stoją obecnie jakieś blaszane budy - w tamtym miejscu od stacji odchodził tor na północ, w stronę stacji można rzec "właściwej" - stacji Żmigród Wąsk. Po drodze była jeszcze stacja przeładunkowa 750mm->1435mm... Odcinek rampa przeładunkowa - Żmigród Wąsk. unieczynniono i częściowo skasowano jeszcze za czasów życia kolei. W najbliższych dniach chciałbym bliżej zaprezentować temat żmigrodzki, bo coś mało o nim informacji w Sieci; stacja początkowa Żmigrodzko-Milickiej Kolei Powiatowej to nie tylko ta lokomotywownia, dawne warsztaty, dworczyk i żwirowa pustynia na miejscu stacyjnych torów - odcinek Żmigród Miasto Wąsk. - rampa - Żmigród Wąsk. wprost obfituje pamiątki i artefakty po kolejce wrocławskiej...
Points: 10.00,
Przedkowice - A.D. 2011...
17 june 2011 - Drzewa, krzaki... Niby w ogóle nic specjalnego; wystarczy jednak spojrzeć na to: http://rail.phototrans.eu/14,41165,0.html zdjęcie, by wszystko było jasne... Oto stacja węzłowa Przedkowice. 2011. Od zrobienia zalinkowanego zdjęcia minęło właśnie 35 lat; murowana poczekalnia, peron przy linii do Żmigrodu (SRJP 331a) i peron przy linii do Sulmierzyc (SRJP 331) nie istnieją; ostał się jedynie blaszany, poniemiecki budynek wagi wozowej (niewidoczny na zdjęciu - kawałek na prawo). Asfalt poprzecinany jest dwoma poprzecznymi łatami - jedna to ślad po łączniku Żmigród-Milicz-Sulmierzyce, druga - ślad po linii Sulmierzyce-Trzebnica-Wrocław. Domy kolejarzy i dawny dworzec (niestety już bez dumnie prężącej się nazwy stacji na elewacji) są ładnie utrzymane; od strony dawnego peronu sulmierzyckiego zachowały się, co ciekawe, betonowe schodki prowadzące od peronu do dworca. Na miejscu toru przy peronie tym aktualnie są jakieś hałdy surowców budowlanych; starotorze łącznika Żmigród-Sulmierzyce całkiem zarosło. Grupa towarowa stacji Przedkowice to w tej chwili niewysokie chaszcze i walający się zardzewiały, niekolejowy złom. Kilka rzeczy jednak się zachowało - wspomniana już wyżej blaszana waga wozowa oraz kamienna krawędź przy dawnym torze ładunkowym i... Niewielka, kolejowa podkładka, odnaleziona w trawie w miejscu tego toru. Lezała całkiem na wierzchu; potwornie zardzewiała. Zachowałem ją, teraz stoi bezpieczna w mojej gablotce, niech zostanie dla przyszłych pokoleń. W tym roku mija 20 lat od likwidacji Wrocławskiej KD (Trzebnica Gaj - Milicz Wąsk. - Sulmierzyce i Żmigród - Przedkowice). Wkrótce kilka następnych ujęć z różnych stacji tej kolei.
Comments: 2, Points: 8.00,
Orenstein & Koppel Dn2t system Hall #P.K.S. 3
15 may 2010 - Administrator nie widzi przeciwwskazań, no to czas na jakąś uwerturę... ;) Pociąg specjalny (wagon osobowy Ch 1127 plus brankardopocztowiec FG 77501) prowadzony przez parowóz P.K.S. 3 zjeżdża bez pary w kierunku Wrocławia na odcinku Piotrkowiczki - Wysoki Kościół (WrKD)... Jest to gdzieś tak 1/3 mojej wąskotorowej gromadki. Karton + plastik + drut, wyd. Delta-Te.
Comments: 4, Points: 13.00,
FabLok Dh2 #Px48-1908
july 1976 - Wrocławska Kolej Dojazdowa, stacja Milicz Wąskotorowy. Rzut na peiksa pod innym kątem; maszyna zaraz rozpocznie manewry przy pociągu (jeden z prawdop. numerów: 632) do Trzebnicy Gaj, złożonego z wagonu 1Aw i czteroosiowego wagonu bagażowego. Zdjęcie autorstwa Tony'ego Strathama, wstawione za zgodą. I z Wrocławskiej KD to już by było na tyle...
FabLok Dh2 #Px48-1908
july 1976 - Wrocławska Kolej Dojazdowa, stacja Milicz Wąskotorowy. Peiks szykuje się do manewrów przy pociągu (numer strzelany) do Trzebnicy Gaj. Zdjęcie by Tony Stratham, wstawione za zgodą.
FabLok Dh2 #Px48-1908
july 1976 - Wrocławska Kolej Dojazdowa, tuż przed stacją Przedkowice lub w okolicach Milicza (nie jestem do końca pewny co do miejsca); peiksik z pociągiem do Trzebnicy Gaj (numer pociągu strzelany). Zdjęcie autorstwa Tony'ego Strathama, wstawione za zgodą.
Comments: 6, Points: 14.00,
ZNTK Opole wagon motorowy przebud. z osobowego #MBxd1-143
july 1976 - Wrocławska Kolej Dojazdowa, stacja Milicz Wąskotorowy. Jedyna w swoim rodzaju motorówka najprawdopodobniej jako pociąg z Trzebnicy Gaj lub Żmigrodu Wąsk. przez Przedkowice oraz Milicz Wąsk. do Sulmierzyc (lub z Sulmierzyc do Trzebnicy Gaj / Żmigrodu Wąsk.; jest kilka możliwości numerów - obstawiałbym ewentualnie 611, 632, 633...). Autorem zdjęcia jest Tony Stratham, wstawione za zgodą. Oczywiście prosiłbym o dodanie metryczki wagonu ;)
Comments: 1, Points: 12.00,