Not logged in | Log in
Search Photos
Tor kolei przy wieży ciśnień (WRO ul. Szybka)
4 august 2011 - Wrocław, ul. Szybka (uliczka prostopadła do ul. Na Grobli). Wrocławska prostokątna ceglana wieża ciśnień sąsiadowała dawniej (i zdaje się wciąż sąsiaduje) z wielkimi osadnikami filtrów na wodę (czy jakoś tak; przypominającymi sztuczne jeziora) - raz na jakiś czas należało te osadniki, opróżnione z wody, oczyścić ze zgromadzonego tam "syfu" - tj. piachu, ziemi, błota itp. Oczywiście czyniono to ręcznie, jednak urobek musiał być odtransportowany jedynym zdatnym w tamtych czasach do takich celów rodzajem transportu - koleją wąskotorową. Wąskotorówka o szerokości toru 600 mm przewoziła wagonami-kolebami materiał wybrany z osadników przez wiele lat, nawet długo po wojnie. Starsi Wrocławianie wspominają (jak można przeczytać na wroclaw.hydral.com.pl), jak to przy ul. Szybkiej raz na jakiś czas otwierały się bramy i wpoprzek uliczki przejeżdżał, głośno gwiżdżąc, miniaturowy pociąg (prowadzony parowozem)... Obecnie z sieci kolejki pozostał tor tuż obok wieży ciśnień (zdjęcie [moje] jest na TWB) oraz właśnie tutaj, na ul. Szybkiej. Tor jest zachowany tuż przed słupkami (częściowo odkopany rowek po lewej stronie i porozrzucana ziemia to moje dzieło). Wciśnięte w bruk szyny są typu tramwajowego, najpewniej Phoenix. Po lewej stronie kadru trwa jakaś budowa - powstaje nowy budynek, parking, droga... Ulica Szybka jest położona wyżej od tej budowy, stąd, stojąc obok drucianego płotu i spoglądając na drobno brukowaną uliczkę (będącą teraz po swojej prawej stronie), można dojrzeć w ścianie ziemi zardzewiałe końce zachowanych tutaj szyn (głównie właśnie po tym sądzę, że to Phoeniksy). Szyna od strony ul. Na Grobli jest nieco zalana asfaltem, jednak nadal można ją zauważyć. Po prawej stronie kadru starotorze kolejki zostało zajęte przez coś na kształt garażu. Szkoda. Póki co w każdym razie zachowanemu torowi raczej nie grozi likwidacja. Samą ulicą Na Grobli do końca wojny kursowały tramwaje (bodajże najstarsza linia tramwajowa we Wrocławiu) - pętla znajdowała się na Rakowcu (dawnej dzielnicy willowej), obok pięknego, zachowanego do dzisiaj, starego domu (posiadającego umieszczoną w swojej górnej części datę 1920) - miejsce po tej pętli do dzisiaj łatwo odnaleźć, ponadto na domu "1920" wciąż zachowana jest tramwajowa rozeta (!!). Po wojnie ktoś wysnuł propozycję reaktywacji linii ze względu na położone przy ul. Na Grobli baseny rekreacyjne (dzielnica willowa została bombowo zmieciona z powierzchni ziemi w czasie walk), jednak niestety do tego nie doszło - rozjazd prowadzący na Most Oławski i Rakowiec wymontowano i spożytkowno przy budowie nowej linii tramwajowej do Pafawagu (Robotnicza, ob. WPP). Mimo, że obecnie ulica Na Grobli jest zaasfaltowana, to nadal posiada ona cześciowo zachowane tory tramwajowe - są one właśnie pod warstwą asfaltu, bezpieczne, czekające na ukazanie się światu w czasie kolejnej wymiany szaroniebieskiej nawierzchni. Torowiska widoczne znajdują się na ul. Walońskiej i Moście Oławskim oraz tuż obok wieży ciśnień, gdzie na środku jezdni, przy przejściu dla pieszych, spod asfaltu nieśmiało wygląda fragment szyny...
Comments: 2, Points: 8.00,
Początek toru kolei jazowej - WRO Pasterska
23 august 2011 - Wrocław, ul. Pasterska 1 - torowisko kolei jazowej w miejscu dostępnym bez ograniczeń dla wszystkich, czyli przed bramą posesji, na której znajduje się garaż dla mobilnej wyciągarki. W tle mostek, do którego kolej dochodziła - mostek zwany Kładką Burzową. Kawałek dalej na lewo w dole znajduje się jaz iglicowy Psie Pole. Tor znajduje się idealnie między trawą a odcinkiem drogi z kostki brukowej. Kiedyś był lepiej widoczny, jednak nawet teraz, gdy jest bardziej skryty pod ziemią i piachem, wciąż można go dostrzec - jego początek widać na linii, gdzie kończy się kostka brukowa (dojrzeć można końcówki szyn). Dodatkowo w połowie długości drogi obok widać fragment prawego toku szynowego. Nawierzchnia torowa jest tutaj mocno skorodowana i częściowo ze starości rozwarstwiona, stąd sprawia wrażenie, że jest to torowisko przystosowane do pojazdów szynowych wyposażonych w koła dwuobrzeżowe - nie jest to jednak prawda, o czym można przekonać się, oglądając tor zachowany wewnątrz garażu dla wyciągarki (sama wyciągarka, jaka tutaj służyła, najpewniej już nie istnieje). Jakbym tu mieszkał, z pewnością spędzałbym przy remoncie tej linii bardzo dużo wolnego czasu ;)
Comments: 5, Points: 6.00,
Tor w garażu dla wyciągarki - WRO Pasterska
23 august 2011 - Wnętrze garażu dla mobilnej wyciągarki dawniej obsługującej urządzenia hydrotechniczne przy ul. Pasterskiej 1 we Wrocławiu - o ile tor zachowany na zewnątrz jest częściowo niekompletny, a szyny często rozwarstwione od korozji, o tyle tutaj wygląda on wprost genialnie. Szyny o profilu lekkim (szyny "typowe", nie jakieś inne kształtowniki) umieszczone są w solidnej, betonowej wylewce, nikt więc ich nie rusza, bo i po co. Obecnie garaż jest wykorzystywany jako magazyn i mała pracownia (co widać) - szyny w niczym tu nie przeszkadzają (z uzyskaniem zgody na ich sfotografowanie nie ma żadnych problemów, mieszkańcy sami wręcz proponują pokazanie tego toru :) ). Rozstaw szyn to 600 mm, system obrzeży klasyczny (szyna główna toczna i odbojnica od wewnątrz). Główki nie są jakoś bardzo zdarte - ruch w kolejkowym garażu był raczej znikomy (co zresztą nie dziwi). Całość widocznego torowiska nie jest monolitem - składa się ono z kilku szyn, połączonych niewidocznymi (zatopionymi w betonowej wylewce) łączeniami z zachowanymi przerwami dylatacyjnymi (chociaż przerwy dylatacyjne w garażu? Hmm...). Na pierwszym planie widać fragment drewnianych wrót i zakończenie prawej szyny i prawej odbojnicy - przerwa ta nie jest jednak duża, po chwili w rowku między kostkami brukowymi przed garażem szyna+odbojnica pojawiają się znowu. Torowisko na zewnątrz "lokomotywowni" (albo raczej wyciągarkowni) nosi ślady intensywnego używania, zwłaszcza tor tuż przed wrotami, który porządnie zapadł się w brukowaną nawierzchnię. Dalej tor z częściowo rozwarstwionymi w niektórych miejscach szynami jest cześciowo przysypany ziemią, jednak łatwo go zauważyć. Idąc od garażu do mostu tor, po przejściu przez podwórko, przecina brukowane dojście do domu (szyny w tym miejscu również są zapadnięte), po czym wchodzi na teren ogródka. Czy on tam nadal istnieje - nie wiem, szczerze mówiąc wątpię. Za ogródkiem starotorze zajmuje betonowa zagródka, w której stoi kubeł na śmieci. Później zaś, przed główną bramą, tor znów "wychodzi" na powierzchnię...
Comments: 1, Points: 9.00,
Garaż dla wyciągarki - WRO, ul. Pasterska 1
23 august 2011 - Wrocław, ul. Pasterska 1. Nieuchwytna kolej jazowa, podobna do tej na Bartoszowicach (końcówka ul. Braci Gierymskich), wreszcie dała się odnaleźć. Kolej ta jest zaznaczona na tej mapie: http://www.wroclaw.hydral.com.pl/389396,foto.html (góra mapy, niedaleko koryta rzeki z napisem Der Grosssschifffahrtsweg). Kolej jazowa, czyli krótka, gospodarcza wąskotorówka, po której poruszała się specjalna wyciągarka, obsługująca jaz (iglicowy - taki jaz jest tak zbudowany, że jego składaną, sekcjonowaną, pantografową ramę trzeba podnieść z fundamentu z dna rzeki, wyciągając ją, stojąc przy brzegu, za pomocą lin; później rama ta jest okładana drewnianymi belkami - iglicami; tak reguluje się przepływ wody). Wyciągarka taka (sprzed I Wojny Światowej) jest zachowana jako pomnik na Bartoszowicach (niedaleko Mostu Bartoszowickiego) - jeździła ona po torze o szerokości 810 mm i obsługiwała jaz iglicowy obok, zastąpiony w latach 70.-80. przez nowoczesny jaz sektorowy Opatowice (jaz iglicowy jednak pozostawiono, gdyby jego sektorowy następca nie dawał sobie rady - dziś, przy niskim poziomie wody, stary jaz "wychodzi" z wody na świeże powietrze, złożony na swoim betonowym, zwykle ukrytym pod wodą fundamencie). Uwaga, na Bartoszowicach istniały dwie kolejki jazowe - po tej drugiej, 500-mm. linii, do dziś pozostał fragment toru za Mostem Bartoszowickim [zdjęcie, zresztą moje, jest już długo na TWB]- po kolejce tej poruszał się wózek wożący do magazynu iglice jazu iglicowego Bartoszowice (kolej ta odeszła do przeszłości gdzieś w latach 60.). Linia "jazówki" przy Pasterskiej, mimo, że krótka (kolej jazowa, a na starej mapie sięga tylko do mostu obok - trochę dziwne, gdyż jaz iglicowy Psie Pole typu Poiree [Pła-re] znajduje się kawałek dalej i niżej, za zakrętem...), w większości jest zachowana - jej gro znajduje się na terenie prywatnym, jednak z uzyskaniem zgody na wejście i fotografowanie toru problemów żadnych nie ma (Dzięki Bardzo! :) ). Tor jest niekompletny tylko w kilku miejscach - w miejscu ogródka, zagródki na śmietnik i tuż przed mostem. Na zdjęciu prezentuje się garaż dla wyciągarki - tor, jak widać, jest trochę przysypany piaskiem i ziemią, ale nadal istnieje (jedynie przed wrotami brakuje kawałka szyny, ale to nie jest jakaś potworna szkoda). Czy tor jest wewnątrz garażu - naturalnie. Nietknięty. Wpatrywanie się w niego to czysta przyjemność... (oczywiście będzie zdjęcie ;) )
Comments: 2, Points: 6.00,
Ruda Milicka - przejazd
26 august 2011 - Ruda Milicka, km linii 76,210 (równo 3,817 km za stacją Milicz Wąsk. w kierunku Sulmierzyc; jakoś dziwnie niezmiernie trudno tu trafić, można kluczyć nawet pół godziny; tym bardziej, że część nawigacji nie uznaje Rudy Milickiej za samodzielną jednostkę administracyjną...). Jeden z przejazdów kolejowych, jakich na Wrocławskiej KD nie brakowało - z tym, że akurat ten pozostał widoczny przez dość długi czas po likwidacji kolejki, będąc jednym z tych niewielu zachowanych w całości, cennych fragmentów oryginalnego toru. Stało się to jakby trochę na przekór, gdyż przejazd ten za czasów kursowania tu zielonych wagoników był w stanie po prostu beznadziejnym - zapadnięte styki na skrzyżowaniu, miejscowy brak wypełnienia międzyszynia... Po destrukcji kolei nawierzchnię nieco poprawiono asfaltem, jednak szyny były wciąż jeszcze przez wiele lat widoczne... Aż do teraz - teraz już tylko widać jedną jedyną szynę, która została na środku skrzyżowania ucięta (nie wchodzi pod asfalt). Jak daleko sięga z drugiej strony, nie wiem, za dużo wszędobylskich roślin. Z drugiej strony przejazdu szyn brak, są jednak drewniane podkłady - nie wyjęto ich, zatopiono je w nowej nawierzchni; część z nich jest jednak fragmentarycznie odkryta. Na zdjęciu droga na prawo odchodzi w kierunku wsi Grabownica (próbowałem tam znaleźć drewnianą kolejkową poczekalnię, której nie zniszczono w 1991; jednak chyba już się ona rozpadła) - linia kolejowa biegła obok wciąż istniejącą, nietkniętą groblą. Kilkaset metrów za fotografem znajduje się jaz (rzeka Prądnia), obok którego był mostek kolei wrocławskiej - pozostały po nim ceglane przyczółki i ceglany filar nurtowy (wszystko wspólne z konstrukcją jazu). Sam przystanek Ruda Milicka znajdował się 50 m za tym mostkiem - dawniej była tam tylko i wyłącznie przymocowana do drewnianego słupa telefonicznego tablica z nazwą punktu taryfowego, nic więcej. Obecnie zaś - krzaki... Mała ciekawostka - pierwszy wariant odbudowy Wrocławskiej KD przewiduje odtworzenie torowiska m. in. właśnie w Rudzie Milickiej - docelowo miałby być to odcinek Sułów Milicki - Gądkowice (projekt ten na razie wciąż nie jest bliski realizacji - zamiast niego powstała milicka ścieżka rowerowa i pomniki - jednak pomysł nie zniknął). Jeśliby w przyszłości się to udało, WrKD odrodziłaby się już jako Milicka Kolej Wąskotorowa (to już któraś nazwa tej kolei - najpierw Wrocławsko-Trzebnicko-Prusicka + Żmigrodzko-Milicka, potem Wrocławska, potem nieformalnie Trzebnicka, teraz zaś Milicka). Do udokumentowania pozostały jeszcze inne dawne mniejsze stacje i przystanki Wrocławskiej KD - zamierzam w przyszłości je odwiedzić. A jak WrKD "się wyczerpie", to będę miał chrapkę na kolej krotoszyńską (pleszewską; np. Dobrzyca...) i witaszycką (jarocińską; np. most w Robakowie) (równolegle do WrKD badam kolej wilanowską)... Bo bez tego, co było, nie ma tego, co jest ;)
Comments: 4, Points: 6.00,
Electroputere 060DA #ST43-115
3 september 2011 - Stanowice | ST43-115 prowadzi szlakiem Jaworzyna Śląska - Strzegom skład próżnych węglarek do Rogoźnicy. Na końcu składu pracuje ST43-317.
Comments: 9, Points: 17.00,
HCP 301Db #SU45-079
3 september 2011 - Bartnica | SU45-079 pracuje na popychu mocno opóźnionego pociągu specjalnego Kilof. Po lewej stronie z wagonami manewruje 401Da-228.
Comments: 2, Points: 21.00,
Sędziszowa
1 september 2011 - Sędziszowa; stacja na linii Marciszów - Jerzmanice Zdrój. Jechałem wzdłuż tej linii od Jerzmanic do Świerzawy i ma (miała) ona rewelacyjny klimat. Tor wygląda na kompletny, przejazdy kolejowe są oznakowane i nawet samochodowa nawigacja ostrzega o nich. Tyle że na torowisku... rosną drzewa. Zwłaszcza między Sędziszową a Nowym Kościołem - można stać metr od toru i go nie widzieć! Mimo wszystko jednak fajnie, że nie pospieszyli się z rozebraniem całości, tylko pozwolili tej linii poczekać na lepsze czasy (patrz: Iława - Tama Brodzka, zgroza).
Comments: 5, Points: 10.00,
Milicz - wiadukt nad ul. Kolejową
16 august 2011 - Milicz, ul. Kolejowa, wiadukt kolei normalnotorowej (granica administracyjna ze wsią Sławoszowice). Patrząc na stan sklepienia tego wiaduktu (ślady szurania) można wysnuć wniosek, że takie scenki to tu wcale nie rzadkość - ukraiński tir próbował przecisnąć się na drugą stronę, i utknął. Do pomocy przyszedł, wysiadłszy ze swego samochodu podczas oczekiwania na wolną drogę z przeciwnego kierunku, inny pan kierowca - po kilku chwilach udało się zgrabnie wydobyć ciężarówkę z ceglanego uścisku. Następnie tir bardziej rozważnie wpasował się w przestrzeń pod wiaduktem, i pojechał dalej. W snopach świateł zaklinowanego pojazdu dumnie połyskuje, można rzec, "perła" pod względem zachowanych fragmentów torowisk wrocławskiej kolejki - szeroko już znany podwiaduktowy tor, którym zielone wagoniki podążały dalej w stronę stawów milickich i Sulmierzyc. Tor ten dawniej był w lepszym stanie - można by na nim nawet odbywać jazdy drezynowe, jednak kilka lat temu zalano go trochę asfaltem, przez co stał się nieprzejezdny dla pojazdów szynowych (no, chyba, żeby mu odkuć rowki i kilka drobnych "nalep", widocznych zresztą na zdjęciu) - nadal jednak jest doskonale widoczny. Za fotografem szyny urywają się, by za moment przejść w ścieżkę rowerową, wijącą się dalej starotorzem aż do stacji Milicz Wąsk. Za wiaduktem zaś tor odbijał w prawo, przechodząc między domami i wchodząc w podmilickie pola. Między domami starotorze wciąż istnieje, pola jednak ślady po kolejce pochłonęły. Dawniej odcinek toru za wiaduktem był dłuższy, był tam zachowany spory łuk - obecnie łuk ten niestety wycięto. Co ciekawe, również za wiaduktem, po lewej stronie drogi, znajduje się coś, co wygląda na stalowy początek "nogi" uciętego semafora lub sygnalizatora. Umiejscowienie czegoś takiego w tym newralgicznym miejscu było(by) jak najbardziej wskazane - tym bardziej, że za czasów zielonych wagoników kierpoć musiał nawet wysiąść z pociągu i osłaniać wagon w trakcie przejazdu przez ten odcinek... Nawierzchnia, w której znajduje się ten najdłuższy na WrKD zachowany fragment oryginalnego toru, jest póki co w raczej dobrym stanie - wydaje się, że torowisku temu, przynajmniej przez najbliższe lata, nic nie powinno zagrozić...
Comments: 3, Points: 9.00,
Milicz Wąsk. - łącznik do stacji 1435 mm
16 august 2011 - Stacja PKP Milicz Wąsk. Milicz, ul. Przemysłowa. Jedno z trzech "centrów" kolei wrocławskiej (pozostałe dwa to Trzebnica Gaj i Sułów Milicki) posiadało połączenie ze stacją normalnotorową w postaci bocznicy, odgałęziającej się zaraz obok dworca wąskotorowego, przecinającej ul. Przemysłową, przechodzącej przez mały mostek i biegnącej łukowato przez mały wąwozik w kierunku stacji 1435 mm. Widoczne na zdjęciu torowisko, fragment tej bocznicy w ul. Przemysłowej, to już jedyny oryginalny tor Wrocławskiej KD, jaki zachował się na terenie stacji Milicz Wąsk. Szyny są w dobrym stanie - udało się je bez trudu odgrzebać rękami i glanami. Gorzej jest po drugiej stronie ulicy - tam nie bardzo widać, gdzie się kończy asfalt, a gdzie zaczyna ziemia, a jeśli nawet ziemia się już zacznie, to rosną na niej potworne chaszcze. A na ich miejscu był kiedyś taki ładny peron i klomby z kwiatami... W Miliczu tory WrKD po jej likwidacji 14.09.1991 utrzymały się dość długo - jeszcze w 1995 roku można było coś znaleźć (nie licząc pomnikowego parowozu Px49-1792, który potem odtransportowano do Muzeum Rolnictwa w Szreniawie, gdzie stoi do dziś). Sama bocznica do stacji normalnotorowej zaraz za fotografem przechodziła przez niewielki mostek - przyczółki są zachowane do dziś, jest również fragment podkładu i kilka szyn (jednak nie z toru, a z konstrukcji mostka, łączących oba przyczółki) - można po nich bezpiecznie przejść na drugą stronę (raptem jeden krok) i podziwiać gęste zarośla, jakie pochłonęły wykop łącznicy w kierunku stacji 1435 mm. Czy są tam jakieś artefakty nawierzchni torowej, nie wiem - bez maczety/siekiery/topora ani rusz, roślinność jest zbyt gęsta. Po drugiej stronie ul. Przemysłowej, kawałek na prawo, tym razem już raczej w osi dawnego toru szlakowego, ustawiono na "przykręcanym" torze ekspozycyjnym lokomotywkę Lyd1 z trzema wagonami z rumuńskiego FAUR-a, ale o tym w następnym odcinku.
Comments: 2, Points: 9.00,
Milicz Zamek
16 august 2011 - Panorama stacji (albo raczej przystanku) Milicz Zamek (Militsch Schlossvorwerk) - Milicz, ul. Akacjowa. Widok na wschód; w tle skrzyżowanie z ul. Trzebnicką i las komunalny. Tor Wrocławskiej Kolei Dojazdowej biegł w miejscu widocznej (i wbrew pozorom dość uczęszczanej) ścieżki rowerowej - po przekroczeniu ulicy Trzebnickiej ścieżka ta (a więc i tor) podąża przez las, potem wzdłuż ul. Powstańców Wielkopolskich, przez mostek, znowu las i ul. Przemysłową, gdzie za zakrętem w lewo osiąga stację Milicz Wąsk. - centrum administracyjne WrKD w końcowych latach jej eksploatacji (WMD Trzebnica Gaj była centrum obsługi trakcyjnej). Jak widać, tor ekspozycyjny z widocznym tyłem wagonu bagażowego Ftdxh nr 00-00 924 0358 3 jest ułożony kompletnie nie w osi toru - jednak do końca lat 50. Milicz Zamek był mijanką, więc można uznać, że budując ten odcinek żelaznego szlaku w pewnym sensie odbudowano jej fragment. Po prawej stronie do końca eksploatacji tego przystanku kolei wrocławskiej ciągnął się, podobnie, jak teraz, pas ziemi. Dalej po prawej istniała murowana wiata przystankowa - w widocznych chaszczach udało się znaleźć zmurszałe, stare, długo nieruszane fragmenty betonu, być może były to jej kawałki. Składzik MBxd1-168 + 1Aw 1698 + Ftdxh jest widoczny z drogi krajowej nr 15 (ul. Trzebnickiej), jednak częściowo zasłaniają go chaszcze i urządzona minibaza sprzętu budowlanego - to drugie wygląda na tymczasowe, w przyszłości więc pociąg będzie, miejmy nadzieję, lepiej wyeksponowany. Do pełni szczęścia dołożyłbym tylko oświetlenie wagonów w nocy - mogłyby się palić światła w przedziałach pasażerskich oraz reflektory pojazdu prowadzącego (dostęp energii elektrycznej z np. okolic supermarketu obok). Raz, że nietutejsi kierowcy, widząc takie światła z daleka, zwalnialiby, myśląc, że to prawdziwy pociąg im zaraz pod koła wjedzie, a dwa, że ekspozycja zyskałaby jeszcze więcej realizmu - taki kolejny detal sztucznego życia kolei. Budowa ścieżki rowerowej trochę "oddziczyła" milicką część WrKD - właściwie nie ma co szukać artefaktów nawierzchni torowej, jednak obecność w większości zgodnych z realiami historycznymi, pięknie odnowionych jednostek taboru skutecznie to wynagradza. Przy okazji - dzięki za zwiększenie limitu :)
Comments: 2, Points: 9.00,
Słup TKL Glinianki-Pilczyce - siodła
17 august 2011 - Wrocław, tyły lasku obok pętli Pilczyce i zbliżenie na zachowane siodła słupa towarowej lanovki, wożącej dawniej glinę z Glinianek na Pilczyce - widok od strony zachodniej (po drugiej stronie Ślęzy). Siodło po prawej jest z bliżej niewiadomych względów obrócone o 180 stopni - widać przynajmniej ślizgowy rowek, w którym dawniej spoczywała lina nośna. Siodło po lewej jest w swojej właściwej pozycji - na jego boku dojrzeć można jakieś symbole, znaki, cyfry (?), niestety z zebranej przeze mnie dokumentacji fotograficznej nie da się ich odczytać (a na słup bez asekuracji wchodzić nie zamierzam - przydałby się jakiś teleobiektyw). Każde siodło jest zamontowane na szerokiej, obrotowej osi, wprawionej z drugiej strony w prostokątny, płaski, metalowy uchwyt, zakotwiczony na słupie na pomocą czterech drobno nagwintowanych śrub z nakrętkami i podkładkami kwadratowymi. Śruby mają porządnie ścięte łby/końcówki gwintów - ewentualne odkręcenie jest całe szczęście niemożliwe. Słup ten (jak i jego "bliźniak" stojący kwałek dalej w czeluściach lasu) spokojnie kwalifikuje się do wpisu do rejestru zabytków (jako fragment przestrzennego układu komunikacyjnego, jakim była towarowa kolej linowa Glinianki-Pilczyce). Zabytek ten jest skutecznie chroniony przez otaczające go tereny, tak więc póki co nikt i nic mu raczej nie zagraża. Żeby go zobaczyć (po wygodnickiemu, bez wchodzenia w chaszcze), wystarczy wejść na Most Pilczycki, oprzeć się wygodnie o jego wschodnią barierkę i wypatrywać "na horyzoncie" cienkiej, niewzruszenie stojącej przy meandrze Ślęzy konstrukcji...
Points: 8.00,
Słup towarowej kolei linowej WRO Pilczyce
17 august 2011 - Wrocław, widok z Mostu Pilczyckiego w stronę Tauronu i pętli tramwajowej Pilczyce. Kopalnia gliny na (jak nazwa wskazuje) Gliniankach musiała jakoś przewieźć urobek do zakładu położonego zaraz niedaleko pętli tramwajowej. Nie było to łatwe, gdyż po drodze transport musiał przekroczyć linię kolejową oraz obecną ul. Lotniczą. Zdecydowano się więc na towarową kolej linową - trasę poprowadzono w kształcie litery Z. Kolej ta była koleją z liną nośną stałą, po której kursowały poruszane cieńszą liną napędową wagoniki-koleby - system podobny, jak w kolejach napowietrznych Bleicherta (możliwe, że Bleichert jest producentem tej kolei). Linia zakończyła działalność gdzieś tak wraz z końcem II Wojny Światowej - pozostała po niej część słupów, wspominana później przez okolicznych mieszkańców. Do dnia dzisiejszego zachowały się trzy słupy - jeden widać na zdjęciu. Rzeczka obok to Ślęza. Dawniej po drugiej stronie Ślęzy stał drugi taki słup, jednak został on powalony i do dziś nie ma po nim żadnego śladu w terenie. Widoczny na zdjęciu ocalały nadślęzański słup jest ewenementem, gdyż zachowały się na nim tzw. siodła - elementy podpierające bezpośrednio linę nośną - można je dojrzeć na krańcach górnych ramion słupa. Ramiona dolne nejpewniej posiadały tzw. nabieżniki - prętowe ramiona kierujące linę nośną "do słupa" w przypadku jej zbyt dużego zwisu (podobne nabieżniki istniały kiedyś, przed remontem, na KL w Bielsku-Białej). Słupem nikt się nie interesuje ze względu na trudny dostęp (las, rzeka) i dość ukryte położenie - mimo tego konstrukcję tą idealnie widać na gugielmapie/zumimapie. Mimo, że drabinki wciąż istnieją, nie odważyłem się jednak na niego wleźć ;P Kawałek dalej, w lesie, stoi drugi słup (od wschodu prowadzi do niego ścieżka) - jednak już bez zachowanych siodeł, obsmarowany graffiti i obrośnięty ładnie kwitnącą na biało, pnącą rośliną. Lasek (przylegający od północy do pętli Pilczyce) jest trochę zapuszczony - uwaga na komary, kleszcze, ślimaki, pokrzywy i leżące wszędzie na ścieżkach gałęzie. Jeśli ktoś chce tam wleźć, to najlepiej niech się zaopatrzy w porządne buty. Trzeci zachowany słup został powalony i przeniesiony na gruzowisko po drugiej stronie Ślęzy - dostęp jest wolny, można go sobie oglądać do woli. On również nie ma już siodeł, jedynie kilka zardzewiałych śrub. Jeśli jeszcze istniały jakieś słupy, to najpewniej zostały one już zdruzgotane - żadnego następnego poza tymi trzema, mimo poszukiwań, już nie znalazłem. Obecnie w Polsce działają co najmniej dwie towarowe koleje linowe - jedna to uruchamiana w miarę potrzeby kolej jednowagonikowa prowadząca do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich w Tatrach, druga to KL w Janikowie koło Inowrocławia (firmy JANIKOSODA) - obserwacja tej drugiej (zdjęcia, YouTube) daje wyobrażenie, jak wyglądała całość wrocławskiej konstrukcji i jak poruszały się wagoniki między Gliniankami a Pilczycami...
Comments: 11, Points: 11.00,
ET22
21 july 2006 - Wrzucam ponownie, bo tych wszystkich perturbacjach zdjęcie wyparowało z TWB. Załączam opis z 2006 roku. Numer byka losowy. Szlak Wałbrzych Fabryczny - Wałbrzych Główny. Niezidentyfikowany byk za momencik osiągnie stację docelową, gdzie prowadzone przez niego wagony zostaną załadowane urobkiem z kamieniołomu w Rybnicy Leśnej. Ta niezbyt prosta wieża po lewej (trochę się zdziwiłem przy obróbce, że jej górna część jest nieco odchylona od pionu!) to szyb Staszic, należący niegdyś do kopalni Wałbrzych, a wcześniej do kopalni Mieszko. Wewnątrz tej wieży znajdowała się niegdyś inna, metalowa wieża szybowa, którą jednak zabudowano. Dym pochodzi z niewiadomego źródła - ktoś pewnie pozbywał się śmieci...
Comments: 11, Points: 24.00,
FabLok Wls150 #Lyd1-221
25 june 2011 - Lyd1-228 (oznaczenie fikcyjne, wcześniej była to Wls150-7223 z Cukrowni Zbiersk) wraz rumuńskimi wagonami stoi na torze na dawnej stacji Milicz Wąskotorowy. Autorem tego zdjęcia jest mój ojciec; zgoda na publikację jest. Zdjęcie to, jak i poprzednie dodałem tylko w celach czysto dokumentalnych. Poproszę także i tu o utworzenie metryczki i przeniesienie.
Comments: 1, Points: 15.00,
FWŚ / WMD Krośniewice 1Aw/M #MBxd1-168
25 june 2011 - MBxd1-168 wraz z wagonami 1Aw i FTdxh stoi na torze w miejscu dawnego przystanku Milicz Zamek. Autorem zdjęcia jest mój ojciec; zgoda na publikację oczywiście jest.
Comments: 9, Points: 11.00,
PESA 27WE #27WE-001
21 june 2011 - Bychowo, Węglewo. Elf XXL podczas testów na torach IK (Instytut Kolejnictwa). Proszę utworzyć metryczkę pojazdu.
Author: tilo 
| D29 number: | Operator: Szybka Kolej Miejska sp. z o.o. w Warszawie (SKM Warszawa) Polska
| D29 number: | Operator: Szybka Kolej Miejska sp. z o.o. w Warszawie (SKM Warszawa) PolskaComments: 5, Points: 22.00,
Electroputere 060DA #ST43-98
1 may 2011 - Kłobuczyn (pe) - Głogów | ST43-98 ze składem próżnych Falnsów dojeżdża do przystanku osobowego Nielubia.
Comments: 6, Points: 22.00,
Henschel BR 52 #Ty2-953
1 may 2011 - Kłobuczyn (pe) - Głogów | Ty2-953 z pociągiem specjalnym minął Nielubię i podąża w stronę Głogowa. Pozdrowienia dla sympatycznego dróżnika i podziękowania za wspólne fotografowanie tego pociągu po służbie.
Points: 24.00,
Electroputere 060DA #ST43-98
1 may 2011 - ST43-98 wraz ze składem 35 talbotów zbliża się do podg. Kłobuczyn od strony Niegosławic. (328)
Points: 20.00,
Nowa Wieś Grodziska
23 march 2011 - Nowa Wieś Grodziska - Stacyjka na nieczynnym odcinku Jerzmanice Zdrój - Lwówek Śląski linii kolejowej Legnica - Lwówek Śląski. Dawniej była to stacja węzłowa w trzech kierunkach - Jerzmanice Zdrój, Lwówek Śląski, Bolesławiec. Po odcinku Jerzmanice Zdój - Lwówek tor jeszcze się ostał, natomiast po linii Nowa Wieś Grodziska - Bolesławiec Wschód został tylko ślad w terenie.
Comments: 1, Points: 13.00,
Świerzawa
23 march 2011 - Świerzawa - stacyjka na nieczynnej linii Marciszów - Jerzmanice Zdrój. Budynek całkiem dobrze się trzyma, torowisko zarośnięte, ale chyba kompletne, jedynie wiata lekko się sypie i jest ogrodzona płotem.
Comments: 4, Points: 12.00,
